Zeven dodenweg
17 februari 2017 - Clyde, Nieuw-Zeeland
Fietsen
We gaan vanochtend al vroeg weg. We hebben dus de wekker moeten zetten.
Anderhalf uur rijden om bij de fietsverhuur te komen.
Clyde is het plaatsje waar we starten. Clyde is een erg oud goudmijners dorpje.
We krijgen uitleg over de fietsen. Werkt dus hetzelfde als onze fietsen.
Wieka voorop en daar gaan we. Iedereen is bang dat het te snel gaat. Wieka is in een vorig leven een wielrenster geweest moet je weten. 10 kilometer zijn wel heel snel op dus hebben we tijd om even een cappuccino te bestellen, niet wetende dat we de komende 3 uren 6 x dood zullen gaan. Wat was dat afzien. Je denkt dat om de bocht het hoogste punt bereikt is. NO WAY!! Even lekker in het zonnetje. Simon heeft een zere kont. Niet vreemd want hij heeft volgens mij in geen 30 jaar meer gefietst. Alexandra is de tussenstop. Op de fiets met goede moed naar DE BERG. Best zwaar niet wetende wat komen gaat. Op de helft van de route worden we met een boot gehaald om naar het begin van de 2e helft te worden gebracht. Het vervolg wordt iets zwaarder ( yeh wright) trijntje houdt het voor gezien en gaat met de speedboot mee terug. Goede greep blijkt achteraf. Met de boot gaan we op tour langs de goudmijn hutjes. Kleine ruimtes gecreëerd in overstekende rotsblokken. Begin van de grote intocht van europeanen in nieuw zeeland gedreven door de goudkoorts.
Wieka zegt als we nog een keer omhoog moeten fietsen stop ik er mee. Hoe, is onduidelijk maar ze heeft haar punt gemaakt.we zijn duizelig door de hitte en de inspanning. De zon brand geweldig in de bergen 30 graden. Het einde is dan toch in zicht.
Eindelijk komen we bij de auto aan die ons terug brengt naar het beginpunt. Nog even wat rek en strek oefeningen en we gaan terug naar queenstown. De kuiten zijn 3 x zo dik geworden en we zijn op zijn minst 3 kilo lichter. Onze kont zo rood als die van een baviaan. Haha
Terug in queenstown onder douche en even liggen
We gaan vanochtend al vroeg weg. We hebben dus de wekker moeten zetten.
Anderhalf uur rijden om bij de fietsverhuur te komen.
Clyde is het plaatsje waar we starten. Clyde is een erg oud goudmijners dorpje.
We krijgen uitleg over de fietsen. Werkt dus hetzelfde als onze fietsen.
Wieka voorop en daar gaan we. Iedereen is bang dat het te snel gaat. Wieka is in een vorig leven een wielrenster geweest moet je weten. 10 kilometer zijn wel heel snel op dus hebben we tijd om even een cappuccino te bestellen, niet wetende dat we de komende 3 uren 6 x dood zullen gaan. Wat was dat afzien. Je denkt dat om de bocht het hoogste punt bereikt is. NO WAY!! Even lekker in het zonnetje. Simon heeft een zere kont. Niet vreemd want hij heeft volgens mij in geen 30 jaar meer gefietst. Alexandra is de tussenstop. Op de fiets met goede moed naar DE BERG. Best zwaar niet wetende wat komen gaat. Op de helft van de route worden we met een boot gehaald om naar het begin van de 2e helft te worden gebracht. Het vervolg wordt iets zwaarder ( yeh wright) trijntje houdt het voor gezien en gaat met de speedboot mee terug. Goede greep blijkt achteraf. Met de boot gaan we op tour langs de goudmijn hutjes. Kleine ruimtes gecreëerd in overstekende rotsblokken. Begin van de grote intocht van europeanen in nieuw zeeland gedreven door de goudkoorts.
Wieka zegt als we nog een keer omhoog moeten fietsen stop ik er mee. Hoe, is onduidelijk maar ze heeft haar punt gemaakt.we zijn duizelig door de hitte en de inspanning. De zon brand geweldig in de bergen 30 graden. Het einde is dan toch in zicht.
Eindelijk komen we bij de auto aan die ons terug brengt naar het beginpunt. Nog even wat rek en strek oefeningen en we gaan terug naar queenstown. De kuiten zijn 3 x zo dik geworden en we zijn op zijn minst 3 kilo lichter. Onze kont zo rood als die van een baviaan. Haha
Terug in queenstown onder douche en even liggen
Lach spieren al weer goed aan het werk gezet vandaag . Maar respect hoor! En super mooie omgeving!
Xx
Wanneer weer fietsen