Franz josef
18 februari 2017 - Abel Tasman National Park, Nieuw-Zeeland
Onderweg de berg op komen we fietsers tegen. Iedereen in de auto roept in koor ga terug dit wil je niet. Telaat we zijn er al voorbij en hebben medelijden. Ze weten nog niet wat hun staat te wachten. Wij moesten de auto op handbediening zetten anders kwamen we de haarspeldbochten niet omhoog.
We komen door het skigebied cardrona. Hier oefenen de europese skieeres als ze tussen de wedstrijden in zitten. Zo kunnen ze het hele jaar door hun sport uitoefenen. We geraken middenin een wielerwedstrijd. Oppassen geblazen iedereen haalt elkaar in. Langs lake Hawea
verlaten we de wielergroep en vervolgen onze reis nog 260 km waarvan een groot stuk langs het meer. We stoppen onderweg voor een kopje koffie wn wen lunch. Het is hartstikke druk allemaal bussen. Als je hoort dat het de enige stop in de wijde omgeving is dan wordt het je duidelijk.
De meiden gaan in de rij staan en simon en ik zoeken een mooi plekje voor zover die er nog is. Lekker in het zonnetje. Ik begrijp nu ik dit schrijf dat de thuisblijvers wellicht balen. Heel vervelend nou .
Nou het schiet al een beetje op Tinie heeft inmiddels de deur bereikt (de buitendeur) in de efteling zouden ze bij het bordje “ vanaf hier nog 1 uur wachten” hebben gestaan. Eindelijk daar kom het aan de koeken die tinie erbij heeft zij het lekkerste. Nog even naar de shop om souvenirs te kopen. Loopt toch nog behoorlijk op, maar tis vakantie en zo vaak zij we hier niet.
Snel in de auto om de bussen die ook onze kant uitgaan voor te blijven. Gelukt.
Nog 220 kilometer.
We stoppen nog even bij de xxxx falls.
Een paar mooie plaatjes geschoten. En weer verder. Het is fijn om de meiden elke dag te horen lachen! We gaan even eten zijn aangekomen in Franz Josef
Tinie en wieka laten de ober wachten wij hebben allemaal al besteld. Hij zegt dat zijn vriendin ook altijd extra tijd nodig heeft dus no worries.
We komen door het skigebied cardrona. Hier oefenen de europese skieeres als ze tussen de wedstrijden in zitten. Zo kunnen ze het hele jaar door hun sport uitoefenen. We geraken middenin een wielerwedstrijd. Oppassen geblazen iedereen haalt elkaar in. Langs lake Hawea
verlaten we de wielergroep en vervolgen onze reis nog 260 km waarvan een groot stuk langs het meer. We stoppen onderweg voor een kopje koffie wn wen lunch. Het is hartstikke druk allemaal bussen. Als je hoort dat het de enige stop in de wijde omgeving is dan wordt het je duidelijk.
De meiden gaan in de rij staan en simon en ik zoeken een mooi plekje voor zover die er nog is. Lekker in het zonnetje. Ik begrijp nu ik dit schrijf dat de thuisblijvers wellicht balen. Heel vervelend nou .
Nou het schiet al een beetje op Tinie heeft inmiddels de deur bereikt (de buitendeur) in de efteling zouden ze bij het bordje “ vanaf hier nog 1 uur wachten” hebben gestaan. Eindelijk daar kom het aan de koeken die tinie erbij heeft zij het lekkerste. Nog even naar de shop om souvenirs te kopen. Loopt toch nog behoorlijk op, maar tis vakantie en zo vaak zij we hier niet.
Snel in de auto om de bussen die ook onze kant uitgaan voor te blijven. Gelukt.
Nog 220 kilometer.
We stoppen nog even bij de xxxx falls.
Een paar mooie plaatjes geschoten. En weer verder. Het is fijn om de meiden elke dag te horen lachen! We gaan even eten zijn aangekomen in Franz Josef
Tinie en wieka laten de ober wachten wij hebben allemaal al besteld. Hij zegt dat zijn vriendin ook altijd extra tijd nodig heeft dus no worries.
Groetjes uit Nederland